De meikever doorloopt een volledige metamorfose, wat betekent dat hij verschillende levensfasen doorgaat. Het begint allemaal met de eitjes die door volwassen vrouwtjes meikevers in de grond worden gelegd. Na een paar weken komen de larven, ook wel engerlingen genoemd, uit de eitjes. Deze larven voeden zich met plantenwortels en brengen het grootste deel van hun leven ondergronds door, waar ze groeien. Gedurende deze periode kunnen engerlingen grote schade toebrengen aan gazons, tuinen en landbouwgewassen.

Na drie tot vier jaar is de larve volgroeit en ontwikkeld, de larve verpopt zich meestal in juli. Hij kruipt dan wel 30 tot 40 centimeter diep de grond in, binnen zes weken is in de pop een kever gevormd, deze komt in het jaar daarop - in mei - tevoorschijn waarna er weer nieuwe eitjes worden gelegd.

Waarom zijn meikevers vervelend? De volwassen kevers eten bladeren en kunnen als ze in grote aantallen voorkomen een boom volledig kaalvreten. Tijdens de zomermaanden vliegen de volwassen kevers 's nachts rond, vaak in grote aantallen. Ze worden vooral aangetrokken tot lichtbronnen. Dit kan leiden tot overlast, vooral wanneer meikevers in grote aantallen tegen ramen en lampen gebieden aanvliegen.

Meikever larve

Hoewel volwassen kevers voor overlast kunnen zorgen, zijn de larven van de meikever veel vervelender. Deze engerlingen voeden zich namelijk met plantenwortels. Hierdoor worden soms hele gazons en tuinen beschadigd. De engerlingen overwinteren en hebben een meerjaarse cyclus totdat ze zich verpoppen tot kevers, hierdoor kunnen de insecten wel meerdere jaren achter elkaar schade aanbrengen.

Hoewel meikevers soms als vervelend worden ervaren, is het belangrijk om te begrijpen dat ze ook een ecologische waarde hebben. Zolang je geen overlast ervaart is bestrijding niet nodig. Meikevers spelen onder andere een rol in de voedselketen en dienen als voedselbron voor verschillende dieren, waaronder vogels, egels en reptielen. De meikever is vooral een belangrijke bron voor uilen, wanneer er dat jaar weinig muizen zijn. 

Het is essentieel om een evenwicht te vinden tussen het beperken van overlast en het behouden van de natuurlijke balans. In plaats van meteen over te gaan tot bestrijdingsmaatregelen, kunnen we proberen meikevers te accepteren als onderdeel van het natuurlijke ecosysteem.